Saturday, June 14, 2014

pavsha

गेले पाच -सहा दिवस पावशाला ओरडताना ऐकले . भरून  आलेले आभाळ
आणि पावशाचे ओरडणे . वाटले कि,आता पाऊस येणारच. पण नाही . तो
आलाच नाही. त्याचे नि पावशाचे गेल्या काही दिवसात गणितच चुकलेय.
पावशाला विचारले,'का ओरडतोस असा? तुझे नि पावसाचे काहीतरी
बिनसलेले दिसतेय! तुझी आर्त साद ऐकून देखील तो धावून येत नाही.'
        यावर पावशाने एक आनंदात शीळ घातली. म्हणाला ,'तुम्ही
मला वेड्यात काढताय ना ! पावसाला साद घालतोय नि पाऊस पाठ
फिरवतोय. तुम्हाला माझी आर्त साद नि पावसाचे न येणे दिसत असेल,
पण आमच्या दोघातील भावनिक संबंध जाणवले नसतील . मी साद
घालतो कारण मला त्याच्या अस्तित्वाची जाणीव होते वारा  आमचा
वैरी. तो अडथळा आणतो. पण आमच्या भावनिक नात्यापुढे  तोही
टिकत नाही . पाऊस येणारच,याची मला खात्री असते. उशीर होतो
पण तो येतो. '  
                   अस्तित्वाची जाणीव पावसाच्या
                    आनंदे शीळ घाली पावशा
                    आर्त साद त्याची पावसापर्यंत पोहचेना
                    वारा त्यांचा वैरी
                    मिलाप त्यांचा होईना
                    विश्वास त्याला पाऊस येण्याचा
                    आत्मविश्वासाने साद घाली
                    पाहता त्यांचे अतूट नाते,
                    वारा माघार घेई
                    जिवंत ठेवण्या नाते,
                    उशिराने का होईना,
                      पावसाचे आगमन होई ……

No comments:

Post a Comment